شب اوّل:سال سيزدهم بعثت،مبدأ هجرت رسول خدا صلّى اللّه و عليه و آله از مكّه معظمّه به مدينه منوّره بود،و در آن شب ايشان در غار ثور پنهان شدند،و حضرت امير المؤمنين عليه السّلام براى فدا كردن جان خود به جاى آن حضرت خوابيد،و از شمشيرهاى قبايل مشركين پروا نكرد،و فضل خود و مواسات و برادرى خويش را با رسول خدا صلّى اللّه و عليه و آله به تمام جهانيان آشكار ساخت،و آيه كريمه: «و من الناس‏ من يشرى نفسه ابتغاء مرضاة اللّه» در شأنش نازل شد. 

روز اوّل:علما فرموده ‏اند،براى شكر نعمت سلامتى رسول خدا و امير المؤمنين صلوات اللّه عليهما،مستحبّ است روزه بدارند، و زيارت آن دو بزرگوار در اين روز بسيار مناسب است،سيّد در كتاب«اقبال»براى اين روز دعايى روايت فرموده و در اين روز به قول شيخ كفعمى حضرت عسگرى عليه السّلام وفات يافت،ولى قول مشهور روز هشتم است و شايد ابتداى بيمارى آن حضرت در چنين‏ روزى بوده است.